Renowacja tablic epitafijnych
z kościoła św. Aleksego w Iwieńcu
Z inspiracji i przy pomocy Towarzystwa Rodu Plewako w
neogotyckim kościele św.
Aleksego w Iwieńcu na Białorusi odnowiono i
umieszczono w widocznym miejscu tablice upamiętniające siostry
Plewakówny, córki Piotra i Melanii z Niemorszańskich Plewaków -
fundatorki tego kościoła katolickiego.
Kościół wzniesiony został w miasteczku Iwieńcu między 22 maja 1905
r.
(data poświęcenia kamienia węgielnego przez abp. Jerzego Szembeka) a 23
grudnia 1907 r. (data konsekracji kościoła). Renowacje, za
zgoda
księdza proboszcza, ojca Andrzeja Szalkiewicza OFMConv. przeprowadził
na swój koszt pan Dionizy Sałasz z Mińska. Śruby mocujące tablice - pod wymiar i zgodnie z charakterem obu tablic
- sfinansował za pośrednictwem Towarzystwa Rodu Plewako prawnuk Aliny
Tukałłowej - Adam Konarzewski z Koszalina, a
nad parametrami
technicznymi zamówienia czuwał inż. Adam Jaworski z Warszawy, syn
ziemian z majątku Mieszkucie koło Iwieńca.
Tablica
marmurowa upamiętniająca zmarłą podczas budowy kościoła
Alinę Tukałłową, właścicielkę majątku
Moskalewszczyzna koło Iwieńca, umieszczona pierwotnie w
zakrystii, ucierpiała mocno za czasów komunistycznych - wybito z niej
medalion ze zdjeciem zmarłej, a okaleczona tablica wisiała za szafą.
Wskutek nalegań członków rodziny Aliny Tukałłowej tablicę zdjęto z
zamiarem przeniesienia w bardziej stosowne miejsce, ale przy
zdejmowaniu uszkodziła się jeszcze bardziej. Waga tablicy marmurowej to
około 60 kg. W miejsce wybitego medalionu ze zdjęciem Aliny Tukałłowej
pan Dionizy
Sałasz wstawił jej herb rodowy - "Pogonię" Plewaków. Obie odrestaurowane tablice zostały umieszczone w dniu 25.4.2015 roku w
"Czerwonym" Kościele w Iwieńcu. Zawieszono je na
przeciwległych ścianach w kruchcie (przedsionku) kościoła, dostępnym nawet wtedy,
kiedy wnętrze kościoła zamknięte jest żelazną kratą.
Kolatorzy kościoła, Edward i
Elżbieta Kowerscy, byli bezdzietni,
natomiast zostało potomstwo po rodzeństwie - po siostrach
Elżbiety Kowerskiej: Zofii Konarzewskiej i po Alinie Tukałłowej, m.in.
wspomniany pan Adam Konarzewski, członek
Towarzystwa Rodu Plewako. Zaś
po siostrze Edwarda Kowerskiego - Sydalii Plewakowej - członkowie
Towarzystwa: prawnuk Wojciech
Krzysztof Plewako i praprawnuczka
Aleksandra Plewako-Szczerbińska
oraz prawnuczka Maria
Sikorzyńska,
która udostępniła zdjęcie dziadka Jana Plewako do poprzedniego
artykułu.
Stanisław
J. Plewako
artykuł ukazał się w czerwcu 2015 r. w 6 numerze
półrocznika
"Dziedzictwo Kresowe",
ISSN 2299-7024, str. 6